قتل مکن‌ - töte nicht

In diesen Tagen, wo ich die Ermordung vieler meiner Landsleute miterlebe, beschloss ich, hier ein wenig über das Wort Gottes zu schreiben.

Eine Reihe der Studien der Bergpredigt unseres Herrn Jesus Christus hat die Verse 21 bis 26 des fünften Kapitels des Matthäusevangeliums erreicht. Er sagte in den Versen 17 bis 20, dass er nicht gekommen sei, um die Anforderungen der Scharia aufzuheben, sondern ihnen eine neue Tiefe zu verleihen. Das erste Beispiel, das er dafür gibt, bezieht sich auf das sechste Gebot der zehn Gebote Moses, das besagt: "Du sollst nicht töten!"

Sie haben gehört, wie zu Evelyn gesagt wurde: "Du sollst nicht töten!" Und "Wer tötet, soll er bestraft werden?" Aber ich sage dir, wer sich grundlos über seinen Bruder ärgert, wird bestraft, und wer seinen Bruder einen Schurken nennt, wird bestraft, und wer dumm sagt, wird das Höllenfeuer verdienen.

Die Bedeutung des Satzes „Nicht töten“ ist nicht, dass das Leben einer Person unter keinen Umständen genommen werden kann; Der Zweck dieses Urteils besteht insbesondere darin, Mord und Verbrechen zu verbieten. Dies ist ein klares Verständnis, denn in einem anderen Teil der Scharia, der Teil der Zehn Gebote ist, ist es erlaubt, das Leben einer Person auf zwei Arten zu nehmen: eine in Form der Todesstrafe und die andere in Form von Krieg, um die heidnischen Stämme zu vernichten, die im gelobten Land leben.

در این روزها که شاهد کشته شدن تعداد زیادی از هموطنانم هستم تصمیم گرفتم در این خصوص از کلام خدا کمی اینجا بنویسم.

بررسی ما در باره موعظه بالای کوهِ خداوند ما عیسی مسیح‌، به آیه‌های ۲۱ تا ۲۶ از باب پنجم انجیل متی رسیده است‌. او در آیه‌های ۱۷ تا ۲۰ فرمود که نیامده تا اقتضاهای شریعت را باطل سازد، بلکه تا آنها را عمقی نو بخشد. نخستین نمونه‌ای که او از این امر ارائه می‌دهد، به حکم ششم از ده فرمان موسی مربوط می‌شود که می‌فرماید: "قتل مکن‌!"

شنیده‌اید که به اولین گفته شده است "قتل مکن‌!" و «هر که قتل کند، سزاوار حکم شود؟» لیکن من به شما می‌گویم هر که به برادر خود بی‌سبب خشم گیرد، مستوجب حکم باشد، و هر که برادر خود را راقا گوید، مستوجب قصاص باشد، و هر که احمق گوید، مستحق آتش جهنم بُوَد.

مقصود از حکمِ "قتل مکن‌" این نیست که جان آدمی را نمی‌توان در هیچ شرایط و احوالی ستاند؛ مقصود از این حکم‌، به‌طور خاص منع و نهی از آدم‌کشی و جنایت است‌. این برداشتی است روشن چرا که در جایی دیگر از همان شریعتی که ده فرمان جزئی از آن است‌، ستاندن جان آدمی به دو شکل مجاز داشته شده است‌: یکی به‌شکل مجازات اعدام‌، و دیگری به‌شکل جنگ برای نابودی اقوام بت‌پرست ساکن در سرزمین موعود.